podkładka: Ałycza jest podkładką powszechnie stosowaną w produkcji drzewek śliw. Drzewa szczepione na tej podkładce rosną silnie i na ogół dość późno wchodzą w okres owocowania. Mają dobrze rozwinięty system korzeniowy i dużą zdolność przystosowywania się do różnych rodzajów gleby.

Śliwa Stanley

Śliwa Stanley pochodzi z USA i została wyhodowana w 1913 roku w Nowojorskiej Stacji Doświadczalnej Geneva poprzez krzyżowanie odmian Węgierka z Agen i Wielki Książę (Grand Duke). Wprowadzona do produkcji w 1926 roku, szybko zyskała popularność również w Polsce. Obecnie jest jedną z najczęściej uprawianych odmian, zarówno w sadach towarowych, jak i przydomowych ogrodach oraz na działkach.

Charakterystyka drzewa

Drzewo początkowo rośnie silnie, a z czasem jego wzrost staje się słabszy. Tworzy kulisto-stożkową, raczej luźną koronę, z dużą ilością krótkopędów i zwisającymi gałęziami. Kwitnie w średnim okresie, zazwyczaj w kwietniu. Kwiaty są białe, średniej wielkości i szeroko jajowate. Drzewo wcześnie wchodzi w okres owocowania, owocując obficie i corocznie.

Owoce

Owoce Stanley są duże, ważą od 40 do 50 gramów. Mają owalny kształt, zwężający się przy szypułce, przypominający Węgierkę Włoską. Skórka owoców jest ciemnogranatowa, z mocnym niebiesko-fioletowym nalotem, i łatwo oddziela się od miąższu, gdy owoc jest w pełni dojrzały. Miąższ jest żółty lub zielonkawożółty, soczysty, lekko aromatyczny i słodki, choć słabo odchodzi od pestki. Owoce nadają się do spożycia na surowo, jako dodatek do ciast, deserów oraz do przetworów, takich jak kompoty, marmolady i susz.

Zbiór i przechowywanie

Stanley dojrzewa w połowie września, choć czasem zbiory mogą przeciągnąć się do trzeciej dekady miesiąca, w zależności od warunków pogodowych. Owoce nie opadają przed zbiorem, więc można je przetrzymać dłużej na drzewie, co poprawia ich smak. Owoce dojrzewają równocześnie, co umożliwia zbiór mechaniczny za pomocą otrząsarki.

Odporność

Śliwa Stanley nie jest w pełni odporna na mróz, ale jej kwiaty wykazują dużą odporność na wiosenne przymrozki. Drzewo jest średnio podatne na choroby, takie jak szarka, oraz na szkodniki, choć może być bardziej podatne na moniliozę w wilgotne lata.

Zapylacze

Odmiana Stanley jest samopylna, co oznacza, że nie wymaga obecności innej odmiany do zapylenia. Jednak sąsiedztwo innych śliw kwitnących w tym samym czasie może zwiększyć plon. Stanley jest również dobrym zapylaczem dla innych odmian śliw.

Sadzenie

Śliwę Stanley najlepiej sadzić w miejscach o łagodnym klimacie, na glebie żyznej, średnio wilgotnej, próchniczej i przepuszczalnej. Szczepiona na ałyczy, toleruje także gorsze gleby. Preferuje stanowiska ciepłe i słoneczne lub półcieniste, a gleba powinna mieć lekko kwaśny lub zasadowy odczyn. Roślinę najlepiej sadzić wiosną lub jesienią, w zależności od dostępności sadzonek.