Czereśnia Kordia – charakterystyka odmiany

Czereśnia Kordia, pochodząca z Czech, zdobyła dużą popularność w Polsce, zarówno w uprawach towarowych, jak i amatorskich, w tym na działkach i przydomowych ogrodach. W USA znana jest pod nazwą Attika. To jedna z czołowych odmian eksportowych, ceniona za duże owoce o wyjątkowym smaku, które idealnie nadają się zarówno do bezpośredniego spożycia, jak i na przetwory.

Charakterystyka drzewa

Młode drzewa Kordii rosną początkowo dość intensywnie, a aby wspomóc ich rozwój, warto stosować obornik. W późniejszych latach, po rozpoczęciu owocowania, siła wzrostu maleje. Drzewo tworzy szeroko-stożkową, kształtną koronę, która z czasem staje się bardziej rozłożysta i średnio zagęszczona. Kordia wcześnie wchodzi w okres owocowania, plonując obficie i regularnie. Drzewo nie toleruje suszy i najlepiej rozwija się na żyznych, wilgotnych glebach, unikając podłoży piaszczystych.

Owoce

Owoce Kordii są duże lub bardzo duże, o atrakcyjnym, wydłużonym, sercowatym kształcie. Ich karminowoczerwona skórka, z brązowymi odcieniami, jest lśniąca i odporna na pękanie. Miąższ owoców jest zwarty, chrząstkowaty, jasnoczerwony, aromatyczny i bardzo smaczny. Owoce są twarde, co czyni je odpornymi na gnicie i doskonale nadają się do transportu. Pestka jest duża, lekko wygięta na wierzchołku. Czereśnie tej odmiany są głównie deserowe, idealne do spożycia na surowo. Zbiór przypada na połowę lipca, a pierwsze plony można uzyskać już po 3-4 latach od posadzenia.

Zbiór i przechowywanie

Kordia jest jedną z późniejszych odmian czereśni, a owoce dojrzewają w lipcu, najczęściej w jego połowie. Ich sercowaty kształt i twarda skórka sprawiają, że można je pozostawić na drzewie przez pewien czas bez ryzyka szybkiego przejrzewania. Jednak zbyt długie przetrzymywanie na drzewie może spowodować utratę smaku i atrakcyjnego wyglądu. Zbiór najlepiej przeprowadzać razem z szypułkami, aby owoce nie gniły. Kordia jest wyjątkowo ceniona przez sadowników za obfite plony oraz dobrą zdolność do transportu.